|
Trwa kolejny sezon działalności Towarzystwa im.
Fryderyka Chopina w Genewie
Elżbieta Binswanger-Stefańska |
Szwajcarscy
wielbiciele muzyki Chopina wiedzą to od lat: każdego roku w marcu i
listopadzie warto zarezerwować sobie kilka wieczorów na delektowa- nie
się muzyką Chopina i innych znanych i mniej znanych acz ciekawych
kompozytorów, bo z całą pewnością będzie jej można posłuchać w
wybitnym wykonaniu. Dba o to założycielka działającego od sześciu
lat w Genewie Towarzystwa im. Fryderyka Chopina (Société Frédéric
Chopin Genève), zamieszkała od lat nad Jeziorem Lemańskim
polska pianistka rodem z Gdańska, profesor w klasie fortepianu w
Konserwatorium genewskim, Aldona Budrewicz-Jacobson.
Towarzystwo obrało sobie na moment swojej inauguracji oficjalną datę uro- dzin polskiego kompozytora, dzień 1 marca. Odtąd działalność Towarzystwa każdy sezon otwiera tego dnia a zamyka z ostatnim dniem lutego następne- |
AldonaBudrewicz-Jacobson |
go roku. Obecnie Towarzystwo liczy sobie około 180 członków i ma na swo- im koncie nie tylko organizowanie corocznych koncertów w marcu oraz listo- padowych dni festiwalowych. Organizuje także konferencje i kon- certy dobroczynne (m. in. dla dzieci głuchoniemych). Któregoś razu z inicjatywy Towarzystwa do Polski wy- ruszyła grupa miłośników muzyki „Śladami Chopina”. W roku 2000 Towarzystwo ufundowało nagrodę na Kon- kurs Chopinowski w Warszawie, którą otrzymał pianista francuski, polskiego pochodzenia Nikolas Stavy. Towarzystwo oferuje także stypendia dla rokujących nadzieję młodych muzyków w Polsce.
14 lutego 2004 odbył się w genewskim Konserwatorium koncert otwierający kolejny sezon. Założone właśnie przez Aldonę Budrewicz-Jacobson trio „Pomerania”, w którym obok pianistki biorą udział Isabella Klim (wiolonczela) i Piotr Plawner (skrzypce), wykonało między innymi Trio g-moll Chopina, Rapsodię Ludomira Różyckiego (1884-1953) i Trio Romualda Twardowskiego (ur.1930). W
listopadzie 2003 roku gośćmi Festiwalu im. Fryderyka Chopina byli
Eugen Indjic i Cyprien Katsaris, Claus Reichardt, Krystyna Lawrynowicz,
Alberto Nose, Waldemar Malicki i Tamara Granat. Koncerty miały miejsce
w Wielkiej Sali Konserwatorium i w Collonge-Bellerive. W programie obok
muzyki patrona Towarzystwa usłyszeć można było między innymi utwory
Brahmsa, Beethovena, Schuberta, Schumanna... Eugen
Indjic, Franko-Amerykanin o rosyjskich korzeniach, rozpoczął swą
muzyczną drogę w wieku ośmiu lat pod kierunkiem rosyjskiego pianisty
Aleksandra Borowskiego. W wieku lat dziesięciu wziął udział w
produkcji dla NBC TV, a od trzynastego roku życia występuje w salach
koncertowych całego świata. Erich Leinsdorf, dyrygentlegenda, zaprosił
go do współpracy z Boston Symphony Orchestra, Arthur Rubinstein zauważył
u młodego pianisty niezwykłą muzyczną i techniczną doskonałość,
Leonard Bernstein wyrażał się z ogromnym uznaniem o wykonawstwie
Indjica. Swoje studia muzyczne Indjic kontynuował w Andover Academy i
na Uniwersytecie Harvarda. Od lat zasiada w jury międzynarodowych
konkursów muzycznych, Chopinowskiego w Warszawie, im. Rubinsteina
w Tel Avivie, festiwalu „Citta di Cantu”... Urodzony w Marsylii Greko-Cypriota Cyprien Katsaris studiował w paryskim Conservatoire National Supérieur w klasie Aline van Barentzen, Monique de la Bruchollerie i Jean Hubeau. Jest laureatem licznych konkursow, m.in. Konkursu im. Królowej Elżbiety w Brukseli, Konkursu Cziffra w Wersalu, Young Interprets International Rostrum (1977). Występował z prestiżowymi orkiestrami takimi jak Berliner Philharmoniker czy Cleveland Orchestra między innymi pod batutą Eugene Ormandy, Leonarda Bernsteina, Christopha von Dohnanyi i Kurta Masura. W 1992 roku japońska telewizja wyprodukowała 13-odcinkowy program z muzyką Fryderyka Chopina w interpretacji Cypriena Katsarisa. „Diapason”, liczące się na rynku francuskie pismo, którego tematem jest muzyka klasyczna, w 2001 roku zaliczyło pianistę do 100 najlepszych interpretatorów XX wieku. W
ciągu swojej działalności Towarzystwo zaprosiło do Genewy nie tylko
wybitnych pianistów światowych jak Eugen Indjic, Marek Drewnowski,
Jeremy Menuhin, François Chaplin, Rinko Kobayashi, Emil Naoumoff,
Chris- tian Favre, Roy Howat czy Karol Radziwonowicz, ale także wybitne
wokalistki Emmanuelę Deffai i Agnieszkę Wolską, oraz mistrzów
skrzypiec takich jak Kaja Danczowska i Piotr Plawner, kameralistów z
Trio Fennica i The Chopin Solists. Konferencje muzykologiczne
zaszczycili swoją obecnością krakowscy profe- sorowie Karol Tarnowski
i Mieczyslaw Tomaszewki. Dzięki udziałowi poety Krzysztofa Jeżewskiego
(zamiesz- kałego na stałe w Paryżu) Towarzystwo proponuje nie tylko
spotkania z muzyką ale także z poezją. Aldona
Budrewicz-Jacobson dba o różnorodność spotkań muzycznych, genewska
publiczność miała okazję usłyszeć utwory takich polskich
kompozytorów jak Moniuszko, Kurpiński, Paderewski, Karłowicz, Kilar,
Górecki, Twardowski, Baird, Szymanowski w wykonaniu Orkiestry
Kameralnej z Torunia pod dyrekcją Zygmunta Rycherta. Dzięki współpracy
Towarzystwa z innymi polskimi organizacjami na terenie Szwajcarii
Orkiestra dostała także zaproszenie w roku 2002 do Solury na uroczystość
obchodów święta 11 listopada w Muzeum Kościuszkowskim. Wtedy to
Zygmunt Rychert dzięki uprzejmości pani Suzanne Leisi Konopki wszedł
w posiadanie kopii rękopisów kompozycji muzycznych Tadeusza Kościuszki.
Mało kto wie o tym, że wielki naczelnik sam komponował utwory
muzyczne. Do dziś zachowały się dwa polonezy i walc. Orkiestra
Filharmonii Bałtyckiej wykonała je w lipcu ubiegłego roku na
Festiwalu w Lublewie pod Gdańskiem, w instru- mentacji Zygmunta
Rycherta. W roku 2002 organizatorka sama wystąpiła w roli wykonawcy. W sali koncertowej Konserwatorium rozbrzmiał w jej wykonaniu Koncert Fortepianowy C-dur z roku 1813, zapomnianego polskiego muzyka Franciszka Lessla (1780-1838). Koncert spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem krytyki a publiczność obdarzyła pianistkę mo rzem kwiatów. Franciszek Lessel, mimo że jego utwory nieczęsto rozbrzmiewają w salach koncertowych, należy do najbardziej utalentowanych kompozytorów tworzących w okresie przedszopenowskim. Lessel, uczeń Haydna, obraca się w kręgu środków technicznych Mozarta i Haydna. Stylistycznie jego utwory zaliczane są do klasycyzmu. Lessel pozostając w konwencji współczesnych mu środków stylistycznowarsz- tatowych świeżością stylu z lekkim zabarwieniem elementami muzyki ludowej już nieśmiało zapowiada pojawienie się nowego stylu – romantyzmu, w którym muzyka ludowa odegra niepoślednią rolę. Lessel jest autorem utworów symfonicznych, dwóch koncertów fortepianowych, utworów kameralnych, pieśni, kompozycji fortepianowych (sonat, fantazji, wariacji). Najwybitniejszym utworem Lessla jest Koncert Fortepianowy C-dur składający się – zgodnie z klasycznymi wzorami tej formy – z trzech części: I część – Allegro brillante z długim wstępem orkiestralnym, część II - Adagio (A-dur), powolna i liryczna – oraz najefektowniejsza część III Rondo, nawiązująca do stylu mazurkowego. Suwerenne, pełne wdzięku i lekkości współczesne wykonanie utworu przez Aldonę Budrewicz-Jacobson powoduje, że Franciszek Lessel zostaje na zawsze w pamięci słuchaczy. Elżbieta Binswanger-Stefańska Adres:
Société Frédéric Chopin Genève Case
postale 18 1222 Vésenaz/Genève
Tel/Fax: 022 772 02 50
|