W okresie ostatniej wielkiej wojny naplynelo tez troche Polakow do Brazylii. W stanie Parana uchodzi Kurytyba (Curitiba) za centrum emigracji chlopskiej. Tam znajduje sie muzeum emigracji polonijnej. W Puerto Alegre rezyduje tez wielu Polonusow. Trzecia co do wielkosci spolecznosc polska na emigracji to wlasnie Polonia w Brazylii. Nieliczni wrocili do Polski. Obecnie zyje 1.2 mln Polakow w Brazylii.

W latach 1875-77 powstalo mnostwo polskich osad w Paranie niedaleko Kurytyby. Orleans, Dom Pedro, San Ignacio, Lamenha, Abranches i Tomas Coelho ta sa obecne nazwy miasteczek zalozonych przez Polakow. Caly region byl zwany „ Nova Polonia” az do konca lat 30-ych, kiedy to III Rzesza wywolala ogromna presje na Brazylie, ktora na to oficjalnie wprowadzila brazylijskie (portugalskie) nazewnictwa. Jednak w Brazylii pamieta sie do dzis to nazewnictwo polonijne. Wielu Brazylijczykow zna tez slowo: swieconka, z czasow Wielkiej Nocy. Geometra Saporski- Wos (1844- 1923), ojciec osadnictwa polskiego w Brazylii, wydawca gazet polonijnych, parlamentarzysta brazylijski od 1912r. i przeciwnik wynaradzania sie uchodzil za centralna figure w Nowej Polonii. Rowniez Jan Jozef Okolowicz ( 1876- 1923), pozniejszy dyplomata polski w Kanadzie i Ksiadz Goral Jozef Joachim (1873- 1959) przyczynili sie swojego czasu do rozkwitu polonijnego zycia w Brazylii. 

Emigracja do Argentyny, liczebnie druga co do wielkosci spolecznosc polska w Ameryce Pld. w przeciwienstwie do emigracji do Brazylii osiagnela swoja hosse w latach 1930- 1950 i pozniej.