Tymi słowami określił p. Stanisław Karczewski, Marszalek Senatu R.P. w swym przemówieniu wygłoszonym w Bernie 12 lutego, akcje podejmowane przez Polaków dla ratowania życia ich żydowskich rodaków w okupowanej przez Hitlerowców Ojczyźnie. Wystąpił on z okazji uroczystego odsłonięcia tablicy ufundowanej przez Ambasadę R.P. na fasadzie budynku przy ulicy Thunstrasse 21, dla uczczenia pamięci dwóch polskich dyplomatów z okresu II. Wojny światowej: Konstantego Rokickiego i Juliusza Kühla. Stanowili oni jedno z przysłowiowych polskich ogniw w owym „łańcuchu dobrych serc”.
Na uroczyście odsłoniętej tablicy figurują napisy (w językach niemieckim i angielskim) o następującej treści (wolne tłum. w wersji polskiej):”W tym domu, w latach II. wojny światowej, polscy 
dyplomaci ze służby konsularnej, Konstanty Rokicki i Juliusz Kühl wystawiali dla Żydów fałszywe paszporty do krajów Ameryki Południowej. Dzięki ich akcji, duża ilość Żydów żyjących w okupowanej wówczas Polsce uniknęła śmiertelnego Holocaustu z rąk niemieckich hitlerowców. Akcja ta było prowadzona ze współudziałem organizacji żydowskich, oraz pod kierunkiem ówczesnego Posła R.P. w Bernie, Antoniego Ładosia i jego zastępcy Stefana Ryniewicza.”
Licznie zebrani uczestnicy tej uroczystości, Polacy i ich szwajcarscy przyjaciele, oraz członkowie miejscowej wspólnoty żydowskiej, wysłuchali na wstępie wypowiedzi Prezydenta R.P. skierowanej na piśmie z okazji odsłonięcia tablicy. Odczytał ją p. Tadeusz Deszkiewicz, doradca Prezydenta. Ze strony polskiej przemawiali: p. Stanisław Karczewski – Marszalek Senatu R.P., p. Jan Dziedziczak – wiceminister Spraw Zagranicznych R.P., p. Jakub Kumoch – Ambasador R.P. w Bernie oraz p. Mateusz Szpytma – Zastępca Prezesa IPN w Warszawie. Ze strony szwajcarskiej przemawiał p. Dominique de Buman, Przewodniczący Parlamentu Federalnego. Wystąpili również szwajcarscy przedstawiciele miejscowych instytucji. W swoich wystąpieniach wszyscy podkreślali bohaterstwo czynów polskiego społeczeństwa w ratowaniu żydowskich współobywateli w obliczu Holocaustu. Po przemówieniach nastąpiło „zbiorowe” odsłonięcie pamiątkowej tablicy.
Następnie miało miejsce przyjęcie w Polskiej Ambasadzie, w nastroju wspólnoty myśli i wzajemnej sympatii. Z obecnymi na spotkaniu przedstawicielami żydowskiej wspólnoty wymieniano wspomnienia rodzinne związane z akcjami pomocy niesionej ich rodakom prześladowanym przez reżim hitlerowski w okupowanej Polsce.
Uroczystość była godnym uczczeniem pamięci męczeńskiej tragedii wspólnie przeżywanej na ziemiach Ojczyzny zniewolonej w latach wojny przez okrutnego najeźdźcę.
J.A.K